13e dag 27 juli - Isola National Parc

Om 7 uur ontbijt en om half acht vertrek nadat we in Rihona de 3 gidsen en 8 dragers hebben opgepikt. Na een half uurtje rijden door de bush komen we aan bij het vertrekpunt van de wandeltocht. De gidsleider geeft uitleg over het ontstaan van de grillig gevormde zandsteen formaties, die gelijk met het ontstaan van Madagascar van de zeebodem zijn opgetild. Door het eroderende zeewater, dat een uitweg zocht naar lager gelegen gebieden zijn zandsteen formaties uitgesleten. Daarna de wind, de regen en de grote temperatuur verschillen zorgen voor de rest.
Na de eerste klim blijkt dat we in een gewijd gebied zijn. De Barra stam (er zijn in Madagascar zo'n 18 stammen of bevolkingsgroepen) begraaft hier de doden, door de lichamen met een enorme stapel stenen te bedekken. Na een paar maanden worden de lichamen opgegraven, worden de botten gereinigd en wordt het laatste nieuws verteld. De herbegrafenis wordt als een groot feest gevierd uiteindelijk worden de botten op een onbereikbare plaats hoog in de rots herbegraven. De gids laat ons zowel de berg stenen zien, waaronder recent iemand is begraven, als de lokatie waar de botten zijn herbegraven.
Omdat de geesten van de overledenen over het gebied waken, moeten we onze aanwezigheid afkopen door een steentje te leggen op een andere berg stenen.
We gaan op weg naar "le piscine naturel". Na een tocht over een plateau, met een prachtig uitzicht over de rotsformaties, dalen we af naar een klein meertje. Het is half verscholen onder overhangende rotsen en overschaduwd met palmbomen. Een waterval vult het meer met helder water. Kortom een mooie plek om te zwemmen. Evelien en ik maken van de gelegenheid gebruik, ondanks het koude water. Een mooi fotomoment. Anderen in de groep volgen.
Na een uurtje vervolgen we de tocht op weg naar de picknic plaats. We zijn helaas onze drager (Henry) kwijt, die in de verwarring van vertrekkende en arriverende groepen, met de verkeerde is meegelopen. Frank gaat op zoek en vindt Henri uiteindelijk bij de 2e groep, nadat hij eerst helemaal naar groep 1 was gelopen. Henri en Riri lijkt ook erg op elkaar en beide broers hadden ook nog eens een wollen mutsje op. Achteraf blijkt dat Henri z'n oren zijn gewassen en hij
is bang z'n tip kwijt te raken. Vanaf nu blijft hij trouw bij ons.
We dalen erg steil af naar de picknic plaats, waarbij Evelien ongelukkig struikelt en wat schrammen en builen oploopt. Erg geschrokken en ook wat onzeker gaat ze verder en achteraf valt het erg mee. De EHBO kit komt goed van pas.
De picknic met BBQ is uitstekend en ook diverse lemuren genieten mee. Opletten dat het eten niet van je bord wordt gestolen!
Na de lunch gaan we door een zeer nauwe kloof met watervalletjes, watergordijnen tropische planten naar de blauwe en zwarte vijver. Onbeschrijfelijk mooie tocht van 2 uur, waarbij we ontroerd raken door de ongekende schoonheid. Over smalle paadjes en klauteren langs natte met mos begroeide rotswanden. Soms over smalle bruggetjes, echt Indiana Jones! Op de terugweg slaan we af naar de "cascade des nymphes". Opnieuw een klim van 100 meter over steile in de rotsen uitgehakte trappen. De beloning is net als de kers op de taart! Een ongelooflijk mooie waterval, die zo'n 50m boven ons begint en langs de bruin zwarte rotsen naar beneden klettert in een v-vormig gat. Terwijl wij op een kleine zandbank zo'n 10m ervóór staan. We genieten!
Terug naar de bus en op weg naar het motel L'Isalo. Morgen een reisdag.