Dag 3 17 juli De Indri Indri!

De Indri Indri is de grootsts halfaap (hier in 't Engels Lemur genoemd) op Madagascar. Vandaag gaan we die Indri Indri zien, maar vooral ook horen.
Om 8 uur na 't ontbijt (stokbrood met boter, jam, nutella of kaas, appels, tomaat en poffers maar dan grote) met de bus naar de ingang van het natuurreservaat, waar de drie gidsen ons al opwachten. Gekleed voor het tropisch (denk niet dat het warm is, want het is hier winter) regenwoud (waar het zelfs nog regent als het "daarboven" al lang droog is) en gewapend met fototoestel en telelenzen en veel filmpjes, het reservaat in onder leiding van Donna, onze gids. We waren inmiddels in 3 groepjes van 6 gesplitst.
Veel aanwijzingen over planten, kikkers, kameleons en natuurlijk lemuren.
Plots werden we verrast door een geluid dat het midden hield tussen zingen, huilen en krijsen. Het best is het te omschrijven als het geluid van een bultrug walvis. Maar toch ook weer niet. De Indri Indri, die met elkaar communiceren!
Onderweg besloot Donna om eerst naar wat andere lemuren te gaan, omdat het nu erg vol zou zijn met veel toeristen. Hetgeen achteraf een goede keus bleek.
Na een paar honderd meter gebaarde Donna om heel stil hem te volgen en na een paar meter stonden we op 5 meter afstand van een paar bruine lemuren. Ze bleven rustig zitten en speelden wat met elkaar. Verderop na weer een paar honderd meter zaten wol lemuren! En alles zo dichtbij dat we ze bijna konden aanraken! Na de nodige foto's en in volle extase het schouwspel te hebben gezien, trokken we verder het oerwoud in. Prachtige bloemen, enorme, hoge eucalyptus bomen, bamboe, watervalletjes, etc. Donna volgde een speciaal pad en zocht verwoed naar een kameleon, waarvan hij wist dat hij in de buurt van dat bosje moest zitten. Vele ogen zochten mee, maar zijn geoefend oog vond hem op een groene tak, met groene schutkleur. Opnieuw een foto-moment!
Daarna op weg naar het geluid van de Indri Indri. Ineens stonden we vlakbij en zagen 3 dieren boven ons. Rustig wakker wordend in de zon. Geweldig! Ondanks dat zo'n 15 mensen het schouwspel volgden vanaf de grond (let wel: in dichtbegroeid onderbos) gaven de dieren geen krimp. Ze sprongen van boom tot boom en bleven daarna weer zitten, terwijl wij hen volgden en de beste foto spot probeerde te vinden.
Na een verdere trektocht over smalle paadjes door het dicht begroeide bos, stonden we even later onder een grotere familie Indri Indri. Na een paar minuten werden we verrast op het "zingen", waarmee groepen met elkaar communiceren. De hoge tonen om gevaar vanuit de lucht aan te geven en diepe lage tonen voor gevaar vanaf de grond. Het geluidsniveau zo vlakbij was enorm, ongelooflijk mooi en erg indrukwekkend.
Moe maar erg voldaan verlieten we het langzaam opwarmend regenwoud, op weg naar het hotel
voor de lunch.
PS. De foto's komen later