15 juli Mandalay, Sagaing en Anarapura

Dit reisverslagje miste ik zelf ook, dus alsnog geplaatst.
25 juli Mandalay, Sagaing, Amarapura
Vanmorgen hebben we tot 12.30 de tijd aan onszelf. Op advies van de eigenaresse van MaMa guesthouse nemen we een taxi en bezoeken we drie lokaties. Shwe Kyaung klooster, de Kuthodaw Pagode en Mandelay Hill. De taxichauffeur spreekt redelijk Engels en stopt onderweg ook op andere interessante plaatsen. Mandalay is een stad met straten die in een grid liggen zoals we dat kennen van veel Amerikaanse steden. Straten hebben een nummer en andere haaks daarop hebben een naam in alfabetische volgorde. Mandelay heeft dermate veel bezienswaardigheden dat we hier best een dag langer zouden kunnen blijven. Het is de 2e grote stad na Yangon en het cultureel centrum van het land. Veel kunst, poppentheatertjes, handwerklieden etc. Ook grote contrasten. Het ene deel is erg druk met veel auto's tuks en brommers, het andere deel ademt rust en waan je je in een buitenwijk. Mandelay hill, in eigendom van de militairen waar je overigens niets van merkt, torent 320m boven de stad uit met een prachtig uitzicht. Ondanks het eegenseizoen valt hier erg weinig regen. Vandaag is het half bewolkt met geregeld zon. 29 graden maar bijna aangenaam met een luchtvochtigheid van 25%. We zien op onze prive toer met chauffeur vele mooie plekjes. Precies om half een zijn we terug in hrt hotel en ontmoeten onze vrouwelijke gids van Khiri travel (Zin) die ons via delen van Mandelay, Sagaing en Amarapura zal laten zien. Ze vertrekt onderweg veel over de geschiedenis van het land, de cultuur en de mensen. Ook de wijze waarop Birmezen Buddhisme belijden. We leren beter hoe het allemaal in elkaar steekt in Myanmar.
Hoewel de vrouwen in deze cultuur niet veel te vertellen hebben zijn ze wel het meest verstandig en weten goed wat er moet veranderen om dit land verder vooruit te helpen. Onderwijs is daarbij een belangrijke factor, maar dit heeft bij de regering een lagere prio dan handel met China en Thailand.
's Middags bezoeken we een goudsmederij, waar op traditionele wijze bladgoud wordt gemaakt. Uiteraard om de vele buddha beelden en pagoda's mee te beleggen. Een zeer arbeidsintensief klusje. Het duurt bijna 7 uur non stop hameren vóór van een klompje goud van 24 karaat (18 karaat is te hard) is platgeslagen. Daar zijn dan ook 3 man mee bezig die elkaar aflossen. Uiteraard met het nodige respect voor het doel waarvoor het gebruikt wordt (geen schoeisel aan)
Daarna bezoeken we een houtbewerkings-bedrijf waar prachtig houtsnijwerk wordt gemaakt met heel veel beiteltjes in deuren beelden en stoelen etc. Ook borduurwerk voor wandkleden zien we. En een weverij waar wel 12 weefgetouwen staan opgesteld en vrouwen twee aan twee zijden rokken maken voor dames. Opnieuw erg arbeidsintensief maar heel erg mooi!
We verlaten Sagaing en maken foto's van de heuvel waar vele pagoda's verspreid staan tegen de flanken van de heuvel, en rijden naar AmaRApuRA (zo spreek je het uit), een voormalige koningsstad. We worden door Zin meegenomen naar een nonnenklooster en krijgen een indruk van het primitieve leven dat deze 150 nonnen en nonnetjes leiden. Een leven overigens waar ze zelf voor kiezen en waar ze ook weer uit kunnen stappen als ze dat willen. In tegenstelling tot de monniken moeten de nonnen volledig voor zichzelf zorgen.
Na een bezoek aan de 1200 m lange Ubein wandelbrug (de langste teakhouten brug ter wereld), waar we een schitterende zonsondergang zien, zijn we om acht uur terug in het hotel. We nemen afscheid van een geweldige gids en wisselen email adressen uit, zodat later foto's kunnen delen. Zin Wai Kying we hebben genoten! Jaysu Tenbadeh!
Morgen vroeg op (05.45!) en met de bus naar Bagan.